Mijn lezers
Over Schaduwjaar: Wat een geweldig boek. Eenmaal begonnen met lezen wil je niet meer stoppen. Personages zijn zo mooi omschreven dat je ze voor je ziet. Verhaal blijft boeien, met steeds afwisselende gebeurtenissen. Heerlijk om in deze (corona) tijd zulk boek te lezen. Je bent helemaal van de buitenwereld afgesloten tijdens het lezen. Je gaat helemaal in het verhaal op. WAT EEN DEBUUT. Ben benieuwd naar het volgende boek.
— Theo
Over Schaduwjaar: Allereerst gefeliciteerd met een debuutroman van een dergelijke kwaliteit. Er zitten verbeterpunten in, maar ik heb in de afgelopen jaren literatuur van gearriveerde schrijvers gelezen die ik minder vond dan wat jij hebt gemaakt. Wat ik heel erg dapper vind, is dat je perspectief durft aan te brengen in je roman. Dit geeft een extra dimensie aan het verhaal en de personages handelen op een mijns inziens logische manier vanuit hun positie en hun karakter. Heel sterk vind ik de keuze van de hoofdpersonen. De relatie doet me erg denken aan de thematiek van Jane Eyre, alleen met een geheel andere afloop! Naar mijn idee stel je 2 nogal omstreden thema’s aan de orde en met name het tweede [euthanasie] vind ik heel dapper. Je zet de thema’s mijns inziens neer zonder oordeel, maar stemt wel tot nadenken. Dat is naar mijn gevoel de meerwaarde van kunst: vragen oproepen waar de kijker/lezer/luisteraar mee aan de slag moet. Een geweldige kwaliteit van het boek vind ik de spanningsopbouw. Pas 5-10 pagina’s voor het einde heb je door waar het naar toegaat. Dan worden ook de beginpagina’s duidelijk! Je geeft iedere keer precies genoeg informatie waardoor je verder wilt lezen om te kijken hoe het afloopt.
— Hans
Over Schaduwjaar: Graag wil ik een bijzonder debuut onder je aandacht brengen: de eerste roman van Bo Peters, genaamd Schaduwjaar. Ik heb dit boek vrijwel in één adem uitgelezen, omdat het me van het begin tot het einde in de ban hield.
Schaduwjaar is een donkere roman, waarin een uitgever probeert de geschiedenis van twee bevriende schrijvers te reconstrueren aan de hand van hun manuscripten. Al doende ontrafelt hij de waarheid achter de driehoeksverhouding waarin hij zelf betrokken is geraakt.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de drie verschillende personen. Hierdoor kom je te weten wat er in de verschillende hoofden omgaat en kruip je als het ware in de huid van de personages die soms heftige situaties doormaken.
De schrijfster is in staat je sympathie te wekken voor ieder van hen, met al hun karaktereigenschappen en (on)hebbelijkheden en hoe verschillend ze ook zijn.
In de gedeeltes tussen de hoofdstukken wordt soms chronologisch één van de personages aan het woord gelaten die zijn of haar visie geeft op de gebeurtenissen met de daarbij horende emoties. Tergend langzaam worden er bijzonderheden onthuld die geleidelijk aan inzicht geven. Dan worden er hints gegeven die je als lezer nog niet volledig kunt plaatsen en die je dus enorm nieuwsgierig maken zowel naar wat er in het verleden is gebeurd als naar de uiteindelijke afloop.
Behalve de meeslepende en zeer beeldende verteltrant is de schrijfster heel goed in het oproepen van een bepaalde sfeer. Het verhaal is zo overtuigend dat je je bijna een bekende van de personages waant.
Het boek beslaat liefst 560 pagina’s, maar het leest als een trein.
— Alexandera
Over Schaduwjaar: Wat een verhaal... Binnen 3 dagen uit en nu aan het afkicken. Ik zal Lois, Collin en Nate missen.
— Chantal
Over Schaduwjaar: Ik heb een boekverslag geschreven over Schaduwjaar voor Nederlands. Ik mocht daarvoor de 1e 27 bladzijdes lezen. Het was zo spannend, ik kan niet wachten om de rest te lezen!
— Kimi
Over Schaduwjaar: Nederlands is niet mijn moedertaal, maar natuurlijk moest ik het boek van mijn vrouw lezen toen ik haar pas leerde kennen. Ik schrok dat het ook nog zo’n dik boek was, maar tot mijn verbazing had ik Schaduwjaar in 1 week uit! Genoten! Toen wist ik het helemaal zeker: deze vrouw laat ik niet meer gaan! Ik hou van jou !
— César
